– คืออะไร VRF
VRF ย่อมาจาก Variable Refrigerant Flow เป็นระบบปรับอากาศขนาดใหญ่ในระบบ HVAC ซึ่งโดยปกติจะเป็นโมดูลาร์ (หมายความว่าคุณสามารถรวมคอยล์เย็นภายในอาคารหลายๆ ยูนิต และในครั้ง ก็รวมคอยล์ร้อนภายนอกหลายๆยูนิตในวงจรสารทำความเย็นเดียวกัน)
ความแตกต่างระหว่างระบบ Multi-split และ VRF คืออะไร?
ความแตกต่างที่สำคัญคือระบบ VRF มีกล่องควบคุมระหว่างคอยล์ร้อนและคอยล์เย็นที่ควบคุมการไหลของสารทำความเย็นเพื่อให้แต่ละคอยล์เย็นสามารถรับสารทำความเย็นในปริมาณที่แตกต่างกันตามความสามารถในการทำความเย็น (หรือความร้อน) ที่จำเป็นในขณะนั้น ความสามารถในการทำความเย็นที่ต้องการนี้ (หรือ 'ภาระความร้อน') ถูกคำนวณและจัดการในรูปแบบที่แตกต่างกันเล็กน้อยขึ้นอยู่กับผู้ผลิต
ระบบ VRF ประเภทต่าง ๆ แตกต่างกันอย่างไร?
ระบบ VRF แบ่งออกได้เป็น 2 ประเภทหลักๆ - Heat Pump หรือปั๊มความร้อน ซึ่งสามารถทำได้ทั้งความร้อนหรือเย็น แต่ไม่ใช่สามารถทำทั้งความร้อนและความเย็นได้ในเวลาเดียวกัน และ Heat Recovery ซึ่งสามารถทำความเย็นและความร้อนได้พร้อมกัน ตามความต้องการที่แตกต่างกันในแต่ละพื้นที่ (หรือห้อง) VRF ประเภทอื่น ๆ ได้แก่ Water-cooled VRF ที่ระบายความร้อนด้วยน้ำ (ใช้น้ำแทนสารทำความเย็น) และ High Ambient (สำหรับใช้ในสภาพอากาศในท้องถิ่นที่มีอุณหภูมิสูงเป็นพิเศษ)
นอกเหนือจากระบบ VRF ประเภทต่าง ๆ แล้วยังมีประเภทและขนาดของ VRF Condensing ที่แตกต่างกัน คอยล์ร้อนบางรุ่นได้รับการออกแบบให้เป็นโมดูลเดี่ยวเพื่อให้ ODU หลายตัวสามารถเชื่อมต่อกันในวงจรสารทำความเย็นเดี่ยวกัน สามรถทำความเย็นครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ได้ และส่วนประเภทอื่นๆ ไม่ใช่โมดูลาร์ แต่สามารถรองรับคอยล์เย็นได้มากขึ้น สำหรับฮิตาชิ, มี VRF 2 รูปแบบพิเศษสำหรับคอยล์ร้อน - ระบายลมร้อนด้านข้าง - คอยล์ร้อนแบบโมดูลาร์ที่บางซึ่งมีความจุเกือบเท่ากับ คอยล์ร้อนแบบแยกส่วนขนาดใหญ่ แต่ใช้ขนาดพื้นที่ติดตั้งขนาดเล็กและเป็น Centrifugal VRF
เทคโนโลยี VRF ของแต่ละผู้ผลิตเหมือนกันหรือไม่?
แม้ว่าวงจรพื้นฐานของสารทำความเย็นจะเหมือนกัน แต่วิธีการคำนวณปริมาณสารทำความเย็นที่จำเป็นสำหรับแต่ละคอยล์เย็นนั้นจะแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ ผู้ผลิตบางรายใช้วิธีการควบคุมโดยกำหนดเป้าหมายสำหรับอุณหภูมิการระเหยของสารทำความเย็นตามช่องว่างระหว่างชุดและอุณหภูมิห้อง ซึ่งจะทำการเปิดหรือปิดคอมเพรสเซอร์เพื่อให้บรรลุเป้าหมายนั้น ด้วยการควบคุมอุณหภูมิการระเหยของสารทำความเย็น คุณสามารถควบคุมความสามารถในการทำความเย็นแบบทางอ้อม
สำหรับฮิตาชิ เราใช้วิธีการควบคุมความสามารถในการทำความเย็นโดยตรงที่เรียกว่า SmoothDrive ซึ่งจะใช้เซ็นเซอร์ตรวจจับอุณหภูมิที่ด้านนอกของคอยล์เย็น (หรืออาจติดตั้งที่จุดอื่นๆ ภายในห้อง) และเซ็นเซอร์ขาเข้าของอากาศภายในคอยล์เย็น ซึ่งจะวัดอุณหภูมิของอากาศที่ถูกส่งไปในห้อง โดยการคำนวณความแตกต่างอย่างละเอียดระหว่างอุณหภูมิดังกล่าว และการเคลื่อนไหวสัมพัทธ์ของปริมาณสารทำความเย็นที่ส่งไปยังคอยล์เย็น จะสามารถสั่งการควบคุมการปรับความถี่ของคอมเพรสเซอร์ได้อย่างละเอียด ประโยชน์ของวิธีนี้คือคอมเพรสเซอร์ไม่ต้องปิด/เปิดบ่อยๆ ซึ่งจะทำให้การควบคุมอุณหภูมิเป็น 'ได้อย่างราบรื่น' และแม่นยำในช่วงเวลาที่ยาวนานใากกว่าการสั่งการเปิด/ปิดคอมเพรสเซอร์ที่ความถี่สูงกว่า
